Historia gminy

Chociaż Ohrazenice są starą osadą, o czym świadczą ślady osadnictwa pochodzące z młodszej epoki kamienia, to bardzo mało jest o nich pisemnych informacji. Pierwsza pisemna wzmianka pochodzi dopiero z 1547 roku (niektóre źródła podają błędnie rok 1543), gdy z powodu udziału w buncie przeciwko królowi Ferdynandowi I skonfiskowano majątek Adama z Vartemberka, właściciela posiadłości hruborohozeckiej; wśród skonfiskowanych wsi wymienione są także Ohrazenice z 13 osiadłymi chłopami i jednym, chyba, chałupnikiem. Należy zauważyć, że stare księgi ziemskie uległy zniszczeniu w czasie pożaru archiwum ksiąg ziemskich w trakcie wojen husyckich.

Aby poznać więcej szczegółów, należy się rozejrzeć po okolicy.

Ród Markvarticów, do którego należały rozległe tereny od granicznych gór po rzekę Izerę oraz Kamenicę, zbudował klasztor Hradiště. Sprowadzono tu zakon cystersów. Do klasztoru należał cały obszar Hradiště po zbocza Kopaniny. Opaci z tego klasztoru zakładali plebanie (parafie), między innymi w Jenišovicach i w Rychnovie. Osady Paceřice, Jenišovice, Odolenovice, Ohrazenice, Žďárek, Sestroňovice tworzyły razem sołectwo Jenišovickie. Do niego przyłączono później także Rychnov, Rádlo oraz 4 osoby z Nudvojovic.

W czasach wojen husyckich klasztor był oblegany i spalony 30 kwietnia 1420 roku przez orebitów kierowanych przez Hynka Krušinę z Kumburka. Orebici w tym samym roku maszerowali na pomoc zagrożonej Pradze. W 1436 roku cały obszar sołectwa jenišovickiego przypadł Henikovi z Valdštejna z siedzibą na Vranovie lub Skalách nad Jizerou. Od 1565 roku, po podziale dóbr Vartemberków na Hrubym Rohozcu, Ohrazenice podlegały pod Hrubý Rohozec. W 1628 roku skonfiskowane dobra Vartemberków kupił, po przegranej bitwie na Białej Górze, oficer cesarski Mikołaj Des Fours Walderode. W posiadaniu tego rodu Rohozec pozostał aż do 1945 roku. Wówczas to, na mocy dekretu prezydenta z 21 czerwca 1945 roku, został skonfiskowany ostatniemu właścicielowi Karolowi z powodu zdrady i kolaboracji z Niemcami.

Ponieważ nasza miejscowość jest w rzeczywistości przysiółkiem Turnova, dzieliła z nim los, i ten dobry, i ten zły. Po wojnach husyckich miejscowość podnosiła się bardzo powoli. Według urbarium maloskalskiego z 1608 roku (spis majątków szlachty, poddanych i ich obowiązków) było tu 13 osiedlonych na stałe chłopów.

Rozwój gminy zaburzyła wojna trzydziestoletnia. Od 1650 roku Ohrazenice miały wójta (sołtysa). W 1687 roku gmina liczy 13 chłopów i 16 nowych chałupników. Miejscowość się rozwija i w 1775 roku ma już 85 domów.